خيلي ميترسم از پوكي و پوچي و ارزان فروشي و حرص و نوكر مآبي اين خواجه ، تا شان نسل جوان معاصر و عقده ها و حسد ها و باد و بروتهاي بيخودي اين روشنفكران سياسي ، كه تا نيمه هاي شب منزل رفقا يا پشت ميز آبجو خوري از كساني كه به هر حال كاري مي كنند بد مي گويند و آنها را با فيدل كاسترو ،مائوتسه يانگ و چه گوارا مي سنجند و طبيعتا محكوم ميكنند ، و پس از هفت هشت ساعت در گوشي هاي انقلابي كار تند و عقده گشايي هاي سياسي، با دلي پر از رضايت از خوب تحليل كردن قضاياي اجتماعي كه قرن حاضر با آن درگير است و طرح درست مسائل آن چنان كه به عقل هيچ كس ديگر نمي رسد به منزل برميگردند و با حالتي شبيه به چه گوارا و در قالبي شبيه لنين زير کرسی می خوابند. و نيز ميترسم از اين فضلاي افواه الرجالي شود از روي مجلات ماهيانه’ اگزيستانسياليست و ماركسيست و... شود و از روي اخبار خارجي راديو و روزنامه مفسر سياسي و از روي فيلمهاي دوبله شده به فارسي ، امروزي و اروپايي ، و از روي مقالات و عكسهاي خبري مجلات هفتگي و نيز ديدن توريستهاي فرنگي كه از خيابانهاي شهر عبور ميكنند ، نيهيليست و هيپي و آنارشيست و يا نشخوار حرفهاي بيست سال پيش حوزه هاي كارگري حزب توده ماترياليست و سوسياليست چپ و از روي كتاب هاي طرح نو ((اسلام و ازدواج))،((اسلام و اجتماع))، اسلام و فلان و فلان .... اسلام شناس و از روي مرده ريگ انجمن پرورش افكار بيست ساله روشنفكر مخالف خرافات و از روي كتاب چه ميدانم؟ در باب كشورهاي در حال عقب رفتن ، متخصص كشورهاي در حال رشد . و از روي ترجمه هاي غلط و بي معني از شعر و ادب و موزيك و تئاتر و هنر امروز ، صاحبنظر وراج هذيان گوي مريض هروئين گراي خنگ ، كه يعني ، ناقد ،شاعر نو پرداز و.......

علی شريعتی