« ببخش اما فراموش نکن | HOME | باب »

پنجشنبه،26 مه 2006

یک عکس یک عکاس : هلن لویت


آینه شکسته و دونفر از اعضای مسئول گروه در حال جمع کردن تکه های شکسته هستند، در حالی که دیگر اعضا تنها نظاره گر ماجرا هستند درست همانند بزرگسالانی که به تماشای صحنه جرم مشغولند. در همین زمان بقیه جهان( به همراه عابر غیرعادی با صورت رنگ شده ی سفید در مرکز عکس) بدون توجه به ماجرا به حال خود هستند.
این عکس، تصویر چهاردهم از سری تصاویر خیابان شصت و هشتم است که در سال 1981 تحت عنوان " راهی برای دیدن" چاپ شد که بعدها یکی از موثرترین سلسله کتابهای عالم عکاسی نام گرفت.
تم اصلی عکسها شکل گیری و تکوین جامعه است در دوره گذار از کودکی به بلوغ. تقریبا تمام عکسهای خلاقانه هلن لویت که همدردی بسیاری را در بیننده بر می انگیزانند راجع به تجربه ها و زندگی روزمره کودکان خیابانهای شرق هارلم در نیویورک است که جهان را برای بار اول تجربه می کنند.
هلن لویت هنگامی به عکاسی علاقمند گشت که در اواخر دهه سی با عکسهای هنری کارتیه ر- برسون و والتر اوانز آشنا شد. در سال 1943 لویت اولین نمایشگاهش را در موزه هنرهای مدرن نیویورک برگزار کرد. در اواخر دهه ی چهل لویت به فیلم سازی مستند گرایش پیدا کرد و پس از آن در سالهای 59 و 60 عکاسی رنگی را آغاز کرد.
ترجمه : صالح آرا

از کتاب
The photography book
چاپ سال 97 انتشارات فایدون

تلاش خواهم کرد تا تقریبا هر دو هفته یک بار با ترجمه بخشی از این کتاب ارزشمند با یکی از عکاسان نامی و یک اثر از او آشنا شویم.

ضمنا این مطلب در گاهنامه ققنوسان نیز منتشر شده است.
مطلب دیگری راجع به هلن لویت از وب سایت عکاسی


ثبت در  OYAX Add to Balatarin Add to your del.icio.us Tweet about this Send to facebook Send to friendfeed

نوشته شده در تاریخ پنجشنبه،26 مه 2006