چه مستی است ندانم که رو به ما آورد *** که بود ساقی و این باده از کجا آورد
چه راه می زند این مطرب مقام شناس *** که در میان غزل قول آشنا آورد
تو نیز باده به چنگ آر و را صحرا گیر *** که مرغ نغمه سرا ساز خوش نوا آورد
دلا چو غنچه شکایت ز کار بسته مکن *** که باد صبح نسیم گره گشا آورد
رسیدن گل و نسترن به خیر و خوبی باد *** بنفشه شاد و کش آمد سمن صفا آورد
صبا به خوش خبری هد هد سلیمان است *** که مژده طرب از گلشن سبا آورد
علاج ضعف دل ما کرشمه ساقی ست *** برار سر که طبیب آمد و دوا آورد
مرید پیر مغانم ز من مرنج ای شیخ *** چرا که وعده تو کردی و او بجا آورد
به تنگ چشمی آن ترک لشکری نازم *** که حمله بر من ذرویش یک قبا آورد
فلک غلامی حافظ کنون به طوع کند
که التجا به در دولت شما آورد